अरे ओ, चमचा !
By लोकमत न्यूज नेटवर्क | Published: August 27, 2017 04:44 PM2017-08-27T16:44:01+5:302017-08-27T16:45:18+5:30
लोकमतच्या वीकेण्ड पुरवणीमधील लेखिका नीता केसकर यांचा लेख शनिवार, दि. 26 ऑगस्ट 2017
तू माझं ऐक. तो त्यांचा चमचा आहे. प्रत्येक गोष्ट तो त्यांना सांगतो. अरे, नाही रे. तो तसा नाहीए. ऐक तर माझं. तुझा काहीतरी गैरसमज झालाय’, अशी शब्दावली आपण नेहमी ऐकतो. या वाक्याचा अर्थ भलेही वेगळ्या अर्थानं होत असेल किंवा तसे बोलले जात असेल. पण, मी मात्र अशी कोणतीही चमचेगिरी करणार नाहीए. कारण मी ‘चमच्याला’ धरून राहणार आहे. तो आहेच तसा. चमचेगिरी करणे हा त्याचा स्वभाव नाही. इतरांच्या मुखात घास भरवणे, हा त्याचा मूळ स्वभाव- ‘जेथे जातो, तेथे तू माझा सांगाती..!’ माणसाच्या हाताला इजा किंवा दुखापत झाली असेल, तर हा मदतीला धावून येणार, आणि स्वत:च्या हाताने पोटभर खाऊ घालणार. ‘चमचा’ आपल्या कामाशी प्रामाणिक असतो. मिठातला चमचा मिठात, लोणच्यातला चमचा लोणच्यात आणि दह्यातला चमचा दह्यात. याचाच अर्थ तो आपलं कार्यक्षेत्र सोडून इतरत्र भटकताना दिसणार नाही. ‘कामचोर’ असा याचा स्वभाव नाही. म्हणूनच सगळ्यांच्या गळ्यातला नाही, तर ताटातल्या ताटातच आहे. उजळ माथ्याने फिरत असतो हा. ‘चमचा’ नेहमी आपल्याला धरून राहतो. आपल्याला सोडून वागत नाही. चमच्याचे प्रकार किती? साधा चमचा- म्हणजे सर्वसाधारणपणे याचा उपयोग उपमा, कांदे-पोहे खाण्यासाठी होतो, तर दुसरा काटा चमचा- सर्वसाधारणपणे याचा मुक्काम जास्त करून आपल्याला हॉटेलमध्ये दिसतो. डोसा, इडली, उत्तप्पा यांचा जीवलग मित्र. तसं पाहता, याचा स्वभाव जरा स्वाभिमानी. ऐटीत बसणार. नम्र वागणे याला माहीतच नाही. त्या मानाने आमचा कांदे-पोहेचा ‘चमचा’ म्हणजे गोगलगाय. याचे पाय पोटात नसतात. बाहेरच असतात. तो न बोलून कसा शहाणा आहे, बघा हा! तो पालथा पडला, तर समजावं, आता तुमचं ‘डिशमधलं खाऊन झालंय. मला उठायला हरकत नाही आणि तो जर सरळ असेल तर अजून डिशमधले खायचे राहिले आहे. समोरची डिश उचलू नका. घरात बाळाला लावायला ‘काळी टिट’ नसेल, तर आई चटकन, चमच्याचा मागील भाग दिव्यावर धरते आणि ती काजळी बाळाच्या डोळ्यात लावते. बाळ आणि चमचा मस्त जमतं. बाळ रडत असेल तर बाळाची आई तो चमचा एखाद्या वाटीत वाजवते आणि तो चमच्याने झालेला नाद ऐकला की बाळाचं रडणं थांबतं अन् बाळच काय, घरातले सारेच खुदकन हसतात. प्रत्येक जण याला आपल्या घरी बोलवतात. आणि म्हणूनच मी आता या चमच्याला घेऊन जाणारे भजे गल्लीत कांदे-पोहे खाण्यासाठी येणार नं बाबा. अजिबात नाही. लोक मला ‘चमचा’ म्हणतील. म्हणू देत. तू चमचेगिरी नाही करत, तर उत्तम कामगिरी करतोस. चल!