खिल्ली

सौ. घड्याळजी : जल्ला मेला ! ह्याचा इलेक्शन मी तर पार देवच पान्यात घातले. म्हटाला जोवर याचा कॅम्पेन खतंम नाय व्हतंय तवशीक तुका पान्याचा बायेर काढूचोच नाय.

बाईलांची चिल्लंम पो !

सौ. घड्याळजी : जल्ला मेला ! ह्याचा इलेक्शन मी तर पार देवच पान्यात घातले. म्हटाला जोवर याचा कॅम्पेन खतंम नाय व्हतंय तवशीक तुका पान्याचा बायेर काढूचोच नाय. नाय त काय सोता मेला २४ घंटे पायपीट करतंय पायपीट करतंय अन् गेला आठवडा माका बी प्रचाराक जुंपलय. आता येक तो माझं वजन १०० किलो. माका उठलंय तर बसवत नाय अन् बसलो तर उठवत नाय. अन् आशा हालतीत तुमाका म्हन्तंय तुका पदयात्रा करूचा आसा. ता बी किती धा - धा घंटे. मी त त्याची उतरूनच ठेवली. म्हटलो मेल्या तुका आमदारकी भेटतंय, लाल दिव्याची गाडी भेटतंय म्हनून तू मरमर करतंय. मी येवढो जीवाचो आटापिटा केलो त माका काय भेटतंय धत्तुरा. त मेलो माका म्हन्तय कसा मी आमदार झालंय तर माझी बाईल म्हणून तू कोन व्हनार आमदारीन! मी या मंत्री झालो तू कोन व्हनार मंत्रीन ! अन् शीएम झालो तर व्हनार मुख्यमंत्रीन बाई ! खरा की नाय ? ह्या मेल्या पुरुषांचो झोंगटोच आसा. येवढो तेवढो मधाच बोट लावतंय अन् सारखो बायकोक पिदवून घेतंय. खरा की नाय ?
सौ. पंजाबाई : माझो बी हाल ताच आसतंय वो. घराचो पार धर्मशाला केली आसा. आता सांगूचो काय २४ तास आल्या गेल्याक चा पानी करुचो. पवे चाराचो. कुनी म्होटा बिटा असला त त्याका जेवू घालाचो ते बी त्याच्या आवडीचो. कोनाक चिकन लागतयं, कोनाक पापलेट लागतंय त कोनाक वजडी लागतंय. कायी कायी शिंदाळके त उपासाचे मागतात. माका आस वैताग इलो त्याका म्हटला माझ्या कंबरेचो टाको ढिले झालो. आजपासून ही बटलरगिरी बंद कराचो. आपल्या इमारतीत खाली हॉटेल आसतंय त्याका आॅर्डर द्याचो अन् म्हागल्या दाराने काय पाईजे ते मागून घ्याचो. मी या आता या येटरगिरी करायाची नाय. चूलच बंद करून टाकलो घरातलो. पावन्याकबी हॉटेलाचो अन् माका बी हॉटेलाचो. माका तर वाटतंय या प्रचार संपूच नाय. लयी झाक वाटतंय फोन उचलाचो अन् काय पायजे आसन त्याचो आॅर्डर देवून टाकाचो धा मिनिटात हजर. ना काय करूचा झोंगा ना भांडी इसळाचो टेन्शन, आवरू सावरूचो बी गरज नाय. मिया त लयी खुष आसतंय.
सौ. कमळाक्का : तुमी काय पैसे वाले. तुमच्या घरात आमदारकी अन् लाल दिव्याची तिसरी, चौथी, पाचवी जनरेशन आसतंय. बक्कळ कमाई करून ठेवली आसा. त्यामुळे तुमचो प्रॉबलेम बजेटचो नसा तुमचो प्रॉबलेम उधाळाचो कसा अन् किती ? आमच्या घराक काय पडेलचो ट्रेडिशन आसा. माझा दादला अन् झिल आतापर्यंत डझन डझन येळा हरल्या आसतंय . त्यात पार्टीचो फंडिंग नाय. अन् वर कमाईचो सोर्स नाय? आमाका कुठलं परवडतंय हॉटेलींग .
सौ. पंजाबाई : आय्या ! मग तू काय सोयपाकीन झालो की काय? येवढा सगळ््याचो उठ बस करनारी.
सौ. कमळाक्का : मिया कसली व्हतंय सोयपाकीन ? मिया लो-बजेट काम करून टाकलो. दोन बचतगटाक भटारखान्याचो कॉन्ट्रक्ट देवून टाकलो. डोक्याक बिलकुल खुराक नसा. परवाच मी हिशेब काढलो एक थाली आमाक पडतंय ५० रुपयाक . ता काय ताट,वाटी वापरत नाय डिस्पोजेबल ताट अन् प्लास्टिकचो ग्लास, चमचो बी त्याचोच. पन बनवित्यात येकदम टेस्टी.
सौ. बाणवाले: जल्ला मेला तुका सगल्यांचा लक्षान. आपन इंथ जमलंय कित्याक ? तर आपला घरधनी आमदार झाल्यावर, मंत्री झाल्यावर पैठणी कोन्ची वापराचो, शालू कोन्ता घ्याचो, दागदागिने कोन्ते वापराचो याचा परामर्श करण्याक ता राहिला दूर अन् तुमी तर ताच रडगाना सुरू केला. ह्याका काय अर्थ आसतंय. अन् कावो इंजिनवहिनी अन् हत्तीमामी तुमच्या तोंडाक काय दातखिळी भरली , का तुमच्या नरड्याक सर्दीने धरलो ?
सौ. इंजिनवहिनी: तुमचा कसा तुमी तालेवार, तुमचो निवडून येण्याचो चान्सेस आसतंय. आमी काय डिपॉझिट लॉस्ट स्पेशालीस्ट. आमाक काय ना आमदारकी ना लाल दिव्याचो गाडी भेटाची. आमच्यासाठी ना पेशल अटायर ना ज्वेलरी.
सौ. हत्तीमामी : येकदम खरो. आमचो काय? आमी कुठं जिंकासाठी लढतंय ? तिकडून बहेनजी आमच्या नवऱ्याचो शेपूट मिरगाळतंय अन् सांगतंय उबो ऱ्हावोचो अन् आमचो ह्या नवरोबा येक टायम माझो ऐकाचो नाय पन बहेनजींचो येका मिटात ऐकतंय. आमी काय इंजिनवहिनीवानीच पराभुतांचो फौज . आमाक काय तुमच्या या गप्पात इंटरेस्ट नसतंय. खरा की नाय इंजिनवहिनी ?
सौ. पंजाबाई : आमाक काय सांगू नका उडत्या पाखराची पिस मोजनारे आम्ही आमाक समद कळतंय. तुमी काय खुळ थोडीच आसतं इलेक्शनाक उब ऱ्हाया. इलेक्शनचो फंड घ्याचो निम्मा खर्चाचो अन् निम्मा खिशाक घालाचो हा तुमचा रिवाज आसतंय. खरा की नाय ? तुमाक तर निवडून येण्याच्या आधीच लक्ष्मीदर्शन व्हतंय. तवा तुमाक आमच्या गप्पाक सामील होवूक कोन्ची हारकत नाय? - खिल्लारी