मोलकरणींसाठी अनेक दरवाजे बंद; कुटुंबाचा गाडा कसा चालणार?

भंडारा : हाताला काम नसल्याने श्रीमंत घरातील किंवा नोकरपेशांच्या घरातील धुणी व भांडी करून आपल्या कुटुंबाचा उदरनिर्वाह करणाऱ्या मोलकरीण महिला भंडारा शहरात दोन हजारांच्या घरात आहेत. त्या महिलांच्या हातून ज्या घरातील धुणी व भांडी होत होती, आता त्याच घरात त्यांना कामावर येण्यास मनाई करण्यात आली आहे. एक महिला ६-७ घरे फिरते म्हणून त्यांना कुणीच कामावर ठेवत नाही. त्यामुळे तळहातावर कमावून खाणाऱ्या महिलांना आता पोट भरणे कठीण झाले आहे.

कोरोनाची धास्ती घेतलेल्या लोकांनी आता काम करणाऱ्या मोलकरीण महिलांना कामावर यायचे नाही, असे फर्मान काढले आहे. त्यामुळे लोकांच्या घरची धुणी व भांडी करून पोट भरणाऱ्या महिलांवर आता उपाशी राहण्याची वेळ आली आहे. ८० टक्क्यांपेक्षा अधिक लोकांनी आपापल्या घरातील मोलकरीण महिलांना बंद केले आहे. कोरोनामुळे आम्हीच घरात जास्त वेळ घालवत असल्यामुळे शरीराला व्यायाम म्हणून आम्हीच घरातील कामे करू, असे ठरवून मोलकरणींचे काम करणे घरच्यांनीच सुरू केले आहे. त्यामुळे मोलकरीण महिलांवर उपाशी राहण्याची वेळ आली आहे. मागील वर्षी हीच परिस्थिती कोरोनामुळे आली होती. आता पुन्हा तीच परिस्थिती निर्माण झाली आहे.

एका घरातून मिळतात ७०० रुपये

एक महिला दररोज ६-७ घरी मोलकरीण म्हणून काम करते. एका घरातून महिन्याकाठी ७०० रुपये मिळतात. महिन्याकाठी पाच हजारांच्या घरात येणाऱ्या मिळकतीतून आपला संसार रेटण्याचा खटाटोप सुरू असताना कोरोनाचा संसर्ग वाढल्याने हातातून काम गेले. आता घरातच राहात असल्याने पोट कसे भरणार, असा पेच त्यांच्यापुढे निर्माण झाला आहे.

पाच तोंडांचे पोट भरणार कसे?

कोरोनामुळे आमच्या हाताला काम नाही. ज्यांच्या घरून आमची रोजी-रोटी चालत होती, ती रोजी-रोटी कोरोनाने हिसकावली. एकाच घरात पाच सदस्य असून, सर्वांचे पोट भरणे खूप मोठी कसरत आहे. गत दोन वर्षांपासून मोलकरणींची आकडेवारी अस्पष्ट आहे.

- हिवराज उके, पदाधिकारी मोलकरीण संघटना, भंडारा

कोरोनापूर्वी आम्हाला खूप मागणी होती. अनेक घरांत आम्हाला कामासाठी बोलावले जात होते. तेव्हा आम्हालाच वेळ मिळत नव्हता. त्यामुळे अधिक पैसे मोजायला कुणीही तयार होते. परंतु आता आम्हाला कामावर येऊ नका, असे म्हटले जाते. आतापर्यंत ज्यांच्या घरचे काम केले, त्यांनीही आम्हाला आता कामावर येऊ नका, असे सांगितले. त्यामुळे जगावे कसे, हा प्रश्न आहे.

- कमलबाई खेताडे, मोलकरीण महिला, भंडारा

घरात भरपूर लोक आहेत. परंतु हाताला काम नाही. कोरोनाच्या नावावर हातातील रोजगार हिरावला. कुणी कामावर येऊ द्यायला तयार नाही. हाताला कामच नाही तर पोट भरायचे कसे, हा प्रश्न उद्भवला आहे. सरकारने मदत केली नाही.

- माधुरी पुसाम, मोलकरीण महिला, भंडारा

घर चालवायचे कसे याची चिंता

तळहातावर कमावून पोट भरण्याचा धंदा बंद पडल्याने आता दोन वेळचे जेवण करायचे कसे, ही चिंता त्यांना सतावत आहे. कोरोनापेक्षा भुकेची चिंता अधिक सतावत आहे. पहिल्या लाॅकडाऊनमध्ये सामाजिक संघटना, नेते, सामाजिक कार्यकर्ते, उद्योजक यांनी पुढे येऊन गोरगरिबांना मदत केली. परंतु यंदा कुणीही मदत करायला पुढे आला नाही. आता शासनाने दीड हजार रुपयांची मदत घोषित केली असली तरी या तुटपुंज्या मदतीने उदरनिर्वाह कसा होईल, हा प्रश्न आहे.

कुटुंबासमोर अडचणी

हाताला काम नाही, हातात पैसे नाहीत. ही सर्वांत मोठी अडचण गोरगरिबांपुढे आहे. कोरोनापेक्षा पोटाचे संकट हे त्यांना मोठे वाटत आहे. उपाशी राहून मरण्याची वेळ गोरगरिबांवर आली आहे.