ICC 19 वर्षाखालील पुरुष विश्वचषक २०२४ च्या अंतिम सामन्यात भारतीय संघाचा ऑस्ट्रेलियाकडून ७९ धावांनी पराभव झाला. दक्षिण आफ्रिकेतील बेनोनी येथे खेळल्या गेलेल्या या सामन्यात भारतीय संघ २५४ धावांच्या लक्ष्याचा पाठलाग करताना फक्त १७४ धावाच करू शकले. ऑस्ट्रेलियन संघाने चौथ्यांदा अंडर-19 विश्वचषक जिंकला, तर भारताचे सहाव्यांदा विजेतेपद पटकावण्याचे स्वप्न भंगले.
अंतिम सामन्यादरम्यान भारतीय संघाची फलंदाजी आणि गोलंदाजी तसेच क्षेत्ररक्षणात कामगिरी सरासरीची होती. ऑस्ट्रेलियन संघाने सात विकेट देत २५३ धावा केल्या, ही धावसंख्या अंडर-19 विश्वचषक स्पर्धेच्या अंतिम फेरीतील आतापर्यंतची सर्वोच्च होती. या सामन्यात ५ मोठी कारणे होती, ज्यामुळे टीम इंडियाचे स्वप्न भंगले.
टॉप ऑर्डर फ्लॉप शो- मुशीर खान, सचिन धस आणि कर्णधार उदय सहारन यांच्याकडून अंतिम सामन्यातही चांगली कामगिरी अपेक्षित होती, पण तिघांनीही निराशा केली. मुशीर २२, उदय ८ आणि सचिन फक्त ९ धावा करू शकला. मुशीर आणि उदय या स्पर्धेत सर्वाधिक धावा करण्याच्या बाबतीत टॉप-२ मध्ये राहिले. उदयने ५६.७१ च्या सरासरीने सर्वाधिक ३९७ धावा केल्या. तर मुशीरने ६० च्या सरासरीने ३६० धावा केल्या. सचिन धसनेही ३०३ धावा केल्या.
एकही प्लेअर 50+ ची भागीदारी नाही- भारतीय डावात कोणतीही मोठी भागीदारी झाली नाही, हेच पराभवाचे प्रमुख कारण होते. मुरुगन अभिषेक आणि नमन तिवारी यांच्यात नवव्या विकेटसाठी ४६ धावांची सर्वात मोठी भागीदारी झाली. ही भागीदारी होईपर्यंत सामना भारताच्या हाताबाहेर गेला होता. भारताकडून मोठी भागीदारी असती तर काम सोपे झाले असते.
फिरकीपटूंची कामगिरी नाही- फिरकीपटूनी या सामन्यात उत्तम कामगिरी केली नाही. उदय सहारन यांनी मुरुगन अभिषेक, मुशीर खान, सौमी पांडे आणि प्रियांशू मोलिया यांचा फिरकी गोलंदाज म्हणून वापर केला होता. मात्र या चारही गोलंदाजांना काही विशेष कामगिरी करता आली नाही. चारही फिरकी गोलंदाजांनी मिळून १४१ धावा दिल्या, मात्र त्यांना फक्त दोनच विकेट घेता आल्या. या गोलंदाजांनी अधिक चांगली कामगिरी केली असती तर सामन्याचा निकाल भारताच्या बाजूने लागण्याची अपेक्षा जास्त होती.
भारतीय प्लेअरांना फायनलचे दडपण आले- भारतीय संघ अंतिम फेरीचे दडपण सहन करू शकला नाही आणि एक प्रकारे शरणागती पत्करली. संपूर्ण सामन्यात एकाही भारतीय फलंदाजाला आपले कौशल्य दाखवता आले नाही. केवळ आदर्श सिंग, मुरुगन अभिषेक आणि मुशीर खान यांनाच दुहेरी आकडा गाठता आला. भारताची गोलंदाजीही शेवटच्या काही षटकांमध्ये खराब झाली. ऑस्ट्रेलियाची धावसंख्या सहा विकेटवर १८७ धावा होती, तरीही ते २५० हून अधिक धावा करण्यात यशस्वी ठरले. विश्वचषक फायनलसारख्या मोठ्या सामन्याचे दडपणही भारतीय संघ सहन करू शकत नसल्याचे स्पष्टपणे दिसून आले.
नाणेफेक हरणे- अंतिम सामन्यात, बहुतेक संघ नाणेफेक जिंकल्यानंतर पहिल्यांदा फलंदाजी करणे पसंत करतात. अंतिम सामन्यात भारतीय कर्णधार उदय सहारणला नाणेफेक जिंकता आली नाही. अशा परिस्थितीत ऑस्ट्रेलियन कर्णधार ह्यू वेबगेनने नाणेफेक जिंकून प्रथम फलंदाजी करण्याचा निर्णय घेतला. ऑस्ट्रेलियाने चांगली धावसंख्या उभारली, त्यामुळे सुरुवातीपासूनच भारतीय फलंदाजांवर दबाव होता.