इंग्लंडविरुद्धच्या पहिल्या कसोटी सामन्यातला भारताचा पराभव तमाम भारतीयांच्या मनाला हुरहुर लावून गेला. कारण हैदराबादच्या मैदानावर विजयाचा उंबरठा ओलांडण्यासाठी भारताला केवळ २८ धावा कमी पडल्या. अगदी थोडक्यात झालेले पराभव जास्त जिव्हीरी लागत असतात. विशेषतः दोन ते तीन दिवसांच्या मेहनतीनंतर विजय दृष्टिपथात असताना स्वीकारावा लागलेला पराभव सहज पचनी पडत नसतो.
५ सामन्यांच्या कसोटी मालिकेतील हा पहिला सामना २५ जानेवारीपासून खेळला गेला होता, परंतु चौथ्या दिवशीच इंग्लंडने २८ धावांनी विजय मिळवला आणि मालिकेत १-० अशी आघाडी घेतली. सामन्याच्या पहिल्या दोन डावांपर्यंत रोहित शर्माच्या नेतृत्वाखालील भारतीय संघ सामना जिंकेल असे वाटत होते. पण तिसऱ्या आणि चौथ्या डावात इंग्लंडच्या फलंदाज आणि गोलंदाजांनी अशी दमदार कामगिरी दाखवली की भारतीय संघाचा पराभव झाला. भारताच्या पराभवामागे पुढील ५ महत्वाची कारणे आहेत.
हैदराबादमध्ये भारतीय संघासाठी सर्वात मोठी डोकेदुखी फलंदाजीतील टॉप ऑर्डर ठरली आहे. विशेषत: शुभमन गिल (२३) आणि रोहित शर्मा (२४) पहिल्या डावात फ्लॉप ठरले. यानंतर दुसऱ्या डावातही हीच समस्या पाहायला मिळाली. यावेळी शुभमनला खातेही उघडता आले नाही. तर पहिल्या डावात ८० धावा करणाऱ्या यशस्वी जैस्वाललाही केवळ १५ धावा करता आल्या. रोहितही ३९ धावा करून बाद झाला. अशाप्रकारे पुन्हा एकदा टॉप ऑर्डर कोलमडली.
आघाडीच्या फळीशिवाय मधल्या फळीनेही फारशी कामगिरी केली नाही. पहिल्या डावात केएल राहुलने ८६ आणि रवींद्र जडेजाने ८७ धावा केल्या. खालच्या फळीत केएस भरतने ४१ आणि अक्षर पटेलने ४४ धावा केल्या. मात्र दुसऱ्या डावात मोठी भागीदारी करण्यासाठी भारतीय संघ अपयशी ठरला. दुसऱ्या डावात अश्विन आणि भरत यांनी ८व्या विकेटसाठी ५७ धावांची भागीदारी केली. वरच्या किंवा मधल्या फळीत पन्नास किंवा त्याहून अधिक धावांची भागीदारी झाली असती तर सामन्याचा निकाल वेगळा लागला असता.
भारतीय खेळपट्ट्यांवर फिरकीपटूंना उत्तम मदत मिळते. इंग्लंडला हे चांगलेच समजले आणि ते मार्क वुड या एका वेगवान गोलंदाजासह गेले. त्याला एकही विकेट मिळाली नाही. इंग्लंड संघात जॅक लीच, टॉम हार्टली आणि रेहान अहमद यांचा फिरकीपटू म्हणून समावेश होता. जो रूटही चांगला फिरकीपटू आहे. हार्टलीचा हा पदार्पणाचा सामना होता. भारतीय संघाने येथे चूक केली. त्याने इंग्लंडच्या या फिरकीपटूंना कमकुवत मानले. बरं, हा गोलंदाज विशेष चांगला नव्हता. समालोचकांनी असेही म्हटले होते की लीच वगळता इंग्लंड संघातील उर्वरित फिरकीपटू असे आहेत की त्यांना भारतीय स्थानिक संघातही निवडले जाऊ नये. हार्टलीने दुसऱ्या डावात ७ बळी घेतले. तर जो रूट आणि जॅक लीच यांना १-१ यश मिळाले. जो रूटने पहिल्या डावात ४ विकेट्स घेतल्या. हार्टली आणि रेहान यांना प्रत्येकी २ विकेट्स मिळाल्या. लीचला एक विकेट मिळाली.
या सामन्यात भारतीय संघाचे खराब क्षेत्ररक्षण हेही पराभवाचे प्रमुख कारण ठरले. अश्विन आणि मोहम्मद सिराज यांनी सामन्यादरम्यान काही वेळा चुकीचे क्षेत्ररक्षण केले होते. पण भारतीय संघाचे सर्वात मोठे नुकसान ओली पोपने महत्त्वपूर्ण झेल सोडल्यामुळे झाले. अक्षर पटेलने हा झेल सोडला तेव्हा पोप ११० धावा करून खेळत होता. शेवटी त्याने १९६ धावांची इनिंग खेळली.
भारतीय फिरकीपटूंनी पहिल्या डावात चांगली गोलंदाजी केली. अश्विन, जडेजा आणि अक्षर या फिरकी त्रिकुटाने मिळून ८ बळी घेतले. पण दुसऱ्या डावात जडेजा आणि अश्विनची जोडी दुसऱ्या डावात अजिबात चालली नाही. अश्विनने ४.३४ च्या इकॉनॉमी रेटने १२६ धावा देत ४ बळी घेतले. तर जडेजाने ३.८५ च्या इकॉनॉमी रेटने १३१ धावा देत २ बळी घेतले. अश्विनने ४ आणि जडेजाने २ विकेट्स घेतल्या. पण ही विकेट इंग्लिश फलंदाज ऑली पोपच्या खेळीच्या तुलनेत फिकी पडली. एकवेळ इंग्लंडने १६३ धावांवर ५ विकेट्स गमावल्या होत्या. त्यानंतर पोपने इतर फलंदाजांसोबत छोट्या भागीदारी करत इंग्लंडला ४२० धावांपर्यंत पोहोचवले.