उपराजधानीतील कोविड हॉस्पिटल्समध्ये एक बेड मिळणेही कठीण

शहरातील १६ खासगी रुग्णालयांमधील १८७६ बेड्स कोरोना रुग्णांसाठी आरक्षित करण्यात आले आहेत. परंतु, रुग्णांची संख्या सतत वाढत असल्यामुळे हे बेड्स कमी पडत आहेत.

ठळक मुद्दे तीव्र गतीने वाढतेय संक्रमण आणि मृत्यूचे आकडेवेंटिलेटर्सचाही मोठा तुटवडा 

लोकमत न्यूज नेटवर्क
नागपूर : मध्य भारताचे मेडिकल हब म्हणून ओळखले जाणारे नागपूर वर्तमानात जेवढे दिसतेय तेवढे हतबल कधीच दिसले नव्हते. कोरोना संक्रमणाने रोज सरासरी ४० हून जास्त लोक मृत्यूमुखी पडत आहेत. कोरोनाचे रुग्ण बेडसाठी हॉस्पिटल्सच्या चकरा मारत आहेत. वेंटिलेटर्सचाही प्रचंड तुटवडा निर्माण झाला आहे. मोठमोठे दावे करणाऱ्या स्थानिक शासन आणि प्रशासनाची क्षमता तोकडी पडल्याचे दिसून येत आहे. राज्य सरकारच्या कार्यक्षमतेचा तर पत्ताच नाही.

सद्य:स्थिती दयनीय झाली आहे. ही स्थिती दर्शवणाऱ्या कथा सर्वत्र दिसून येत आहेत. रुग्ण जर गरीब किंवा मध्यमवर्गीय असेल तर त्यांच्यावर संकटाचा डोंगरच कोसळल्यासारखी स्थिती आहे. सर्वच गंभीर रुग्ण मेडिकल आणि मेयोमध्येच येत असल्याने तेथे बेड मिळणे कठीण झाले आहे. बेड्सचा तुटवडा निर्माण होणार नाही, असे मोठमोठाले दावे करणारी महानगरपालिका तोंडघशी पडली आहे. खाजगी हॉस्पिटल्समध्ये बेड्स उपलब्ध आहेत. मात्र, तेथील वास्तविकता वेगळीच आहे. कोणत्याही खाजगी हॉस्पिटलमध्ये फोन केल्यास, तेथून बेड रिकामे नसल्याचेच उत्तर मिळत आहे. रुग्ण जर गंभीर अवस्थेत असेल तरी बेड मिळण्याचा प्रश्नच नाही. काही अपवाद वगळता सर्वच खाजगी हॉस्पिटल्सची स्थिती हिच आहे. जे पैसा खर्च करण्याची क्षमता ठेवतात, त्यांनाही बेड मिळायला जागा नाही. त्यामुळे, मेडिकल आणि मेयो हेच गंभीर रुग्णांसाठी एकमात्र स्थळ उरले आहे.

या दोन्ही हॉस्पिटल्सवरील ताण प्रचंड वाढला आहे. मेयोच्या डेडिकेटेड कोविड हॉस्पिटलमध्ये ६०० बेड्स आहेत. त्यातील २०० बेड्स आयसीयूसाठीचे आहेत. मात्र, सर्वात मोठी समस्या डॉक्टर्स आणि मेडिकल स्टाफच्या कमी असलेल्या संख्येची आहे. नियमानुसार कमीत कमी २८८ डॉक्टर्स असणे गरजेचे आहे. जेणेकरून २४ तास प्रत्येक रुग्णाला उत्तम उपचार मिळेल. परंतु, येथे केवळ ७० डॉक्टर्सच उपलब्ध आहेत. हे डॉक्टर्स नक्कीच परिश्रम घेत आहेत. मात्र, एवढ्या कमी संख्येमुळे स्थिती आणखीणच बिकट झाली आहे. मेयो प्रशासनाने १२६ डॉक्टरांची मागणी केली होती. परंतु, या मागणीकडे दुर्लक्ष करण्यात आले आहे. पॅरामेडिकल स्टाफची संख्याही फारच तोकडी आहे. मेडिकलची स्थितीही यापेक्षा वेगळी नाही. येथेही किमान २८८ डॉक्टर्सची गरज आहे. परंतु, ४० टक्के डॉक्टर्सचा तुटवडा आहेच. चिकित्सा कर्मचारी आणि वेंटिलेटरच्या कमतरतेमुळे संक्रमितांना प्रचंड त्रासाचा सामना करावा लागत आहे. अनेकदा तर वेळेवर ऑक्सिजनचा पुरवठा होत नसल्याचेही दिसून येते.
या कारणामुळे रुग्णांच्या मृत्यूची संख्या सतत वाढत आहे. आॅगस्टमध्ये ९१९ रुग्णांच्या मृत्यूनंतरही प्रशासनाने गांभीर्याने हालचाली केल्या नाही. त्यावरून शहराला निराधार सोडल्याचे दिसून येते. यावेळी प्रत्येक नागरिकाला प्रशासन एवढे हतबल का आहे, हा एकच प्रश्न भेडसावत आहे. खासगी रुग्णालयांत खाटा नाहीत

शहरातील १६ खासगी रुग्णालयांमधील १८७६ बेड्स कोरोना रुग्णांसाठी आरक्षित करण्यात आले आहेत. परंतु, रुग्णांची संख्या सतत वाढत असल्यामुळे हे बेड्स कमी पडत आहेत. सध्या रोज ५ ते ६ हजार कोरोना चाचण्या होत आहेत व त्यातून सुमारे १४०० चाचण्या पॉझिटिव्ह येत आहेत. आर्थिकदृष्ट्या सक्षम रुग्णांना खासगी रुग्णालयांत उपचार घ्यायचे असतात, पण बेड उपलब्ध होत नाही. बेड मिळालेच तर, भरमसाठ शुल्क मागितले जात आहे. मनपाने दर निश्चित केले आहेत, पण त्याचे पालन होत आहे का याचे उत्तर कोण देईल.

होम आयसोलेशनमधील रुग्ण वाऱ्यावर
महापालिकेची परिस्थिती दयनीय आहे. त्यांच्याकडे डॉक्टर व परिचारिका कमी आहेत. त्यामुळे कोरोना बाधित रुग्णांना घरी ठेवले जात आहे. अशा रुग्णांसोबत ८ ते १० दिवसानंतर संपर्क केला जात आहे. उल्लेखनीय म्हणजे, अशा रुग्णांना तत्काळ उपचाराची गरज असते. परंतु, अनेक प्रकरणात रुग्ण बरा झाल्यानंतर मनपाची चमू त्याच्या घरी गेली आहे.