ब्रिटिशांविरुद्धच्या लढ्यात प्राण पणाला लावून झगडलेल्या स्वातंत्र्यसैनिक जेठालाल अमृतलाल शाह यांची कहाणी

ब्रिटिशांविरुद्धच्या लढ्यात प्राण पणाला लावून झगडलेल्या स्वातंत्र्यसैनिक जेठालाल अमृतलाल शाह यांची कहाणी

माझ्या भारत देशाच्या स्वातंत्र्य चळवळीचा एक भाग होण्याचे भाग्य मला लाभले. मी जेठालाल अमृतलाल शाह, स्वातंत्र्यसैनिक, भारतीय असल्याचा अभिमान आणि आशीर्वाद. ज्या भूमीवर आदरणीय लोकमान्य टिळकांनी "स्वराज्य हा माझा जन्मसिद्ध हक्क आहे" असे उद्गार काढले होते मी त्याच पवित्र  भूमीवर मी  जन्मलो आणि लहानाचा मोठा झालो. मी  रक्ताने भारतीय आणि स्वभावाने आध्यात्मिक आहे.
स्वातंत्र्य सैनिक म्हणून भारतासाठी दिलेल्या योगदानाबद्दल माननीय पंतप्रधान नरेंद्र मोदीजी आणि माननीय माजी राष्ट्रपती  रामनाथ कोविंदजी यांच्या हस्ते 1919 मध्ये  माझा सत्कार करण्यात आला.

माझा जन्म महाराष्ट्रातील अहमदनगर जिल्ह्यात झाला. माझ्या गुरूंनी आणि पालकांनी मला देशभक्तीच् मूल्य शिकवले. अगदी लहान वयातच  मी  आदरणीय  रावसाहेब पटवर्धन आणि आदरणीय अच्युतराव पटवर्धन यांच्‍या मार्गदर्शनाखाली भारताच्या स्वातंत्र्याच्या विविध चळवळींमध्ये भाग घेऊ लागलो. मी शाळेत असताना राष्ट्र सेवा दलात सामील झालो. मी अहमदनगरच्या राष्ट्र सेवा दलाचा प्रमुख होतो. मी शहर आणि जिल्ह्यात सात नवीन शाखा सुरू केल्या. वेळोवेळी सत्याग्रह केला. ब्रिटीश सरकारच्या विरोधात लढण्यासाठी ती सर्वात शक्तिशाली चळवळ होती.

भारताच्या स्वातंत्र्यासाठी मी ब्रिटिश सरकारच्या विरोधात अनेक सभा, शिबिरे, मोर्चे, मिरवणुका काढल्या. मी शाळा, सोसायटी आणि सार्वजनिक सभांमध्ये सामूहिक राष्ट्रगीत पठण करण्याची प्रथा सुरू करून देशभक्तीची भावना निर्माण करण्यासाठी पुढाकार घेतला.
स्वातंत्र्य चळवळीला तरुणांचा पूर्ण पाठिंबा मिळण्यासाठी पुरुष तरुणांना दारू पिण्यासारख्या वाईट सवयींपासून विचलित होण्यापासून रोखणे अत्यंत आवश्यक होते. दारूबंदी जनजागृतीची चळवळही मी सुरू केली आणि दारूच्या आहारी गेलेला प्रत्येक तरुण त्या व्यसनातून बाहेर पडेल याची काळजी घेतली. जिल्ह्यातील काही भागांतून अस्पृश्यतेची प्रथा दूर करण्याचीही गरज होती. माझ्याद्वारे अनेक शिबिरे आणि जनजागृती कार्यक्रम आयोजित केले गेले जे खूप यशस्वी झाले आणि यामुळे समाजात एकतेची भावना निर्माण झाली.

कोणताही समाज सशक्त होण्यासाठी समाजातील महिला शिक्षित असणे आवश्यक आहे. त्याकाळी मुलींच्या शिक्षणाबाबत समाजाची थोडीशी सनातनी मानसिकता मला माहीत होती. मी माझ्यासह चांगल्या वरिष्ठ विद्यार्थ्यांचा एक गट तयार केला आणि मुली आणि गरीब विद्यार्थ्यांसाठी मोफत कोचिंग क्लास सुरू केले. मुलींच्या शिक्षणाचे महत्त्व आणि स्त्री-पुरुष समानता याविषयी जनजागृती शिबिरे घेण्यात आली.  पत्रके, नाट्य आणि भाषणे यांच्या माध्यमातून हा संदेश समाजापर्यंत पोहोचवण्यात आला.

फाळणीनंतर भारत सरकारने अहमदनगर जिल्ह्यातील विसापूर येथे छावणी उभारली होती. निर्वासितांच्या गरजा पूर्ण करण्यासाठी मी सहा महिने तिथे राहिलो आणि त्यांना सर्व प्रकारची मदत केली. भारतातील सर्व महान नेत्यांच्या मदतीने आपण स्वतंत्र भारताचा सुवर्ण क्षण पाहू शकलो. मी माझ्या मातृभूमीची सेवा करू शकलो याचा मला अभिमान आणि आनंद आहे.