रितू राणी

अगदी छोटंसं गाव. ना धड शहर, ना धड खेडं.

पण हे गाव ‘सोन्याच्या हॉकी’साठी प्रसिद्ध आहे.

काही वर्षापूर्वी हे गाव कोणाच्या खिजगिणतीतही नव्हतं, पण इथल्या मुलांनी, विशेषतर्‍ मुलींनी आपल्या गावाला, अख्ख्या देशातच नव्हे, तर जगभरात प्रसिद्ध केलं आहे. 

या छोटय़ाशा गावानं आत्तार्पयत खूप हॉकीपटू भारताला दिले आहेत. भारतीय हॉकी संघातून खेळलेला ऑलिम्पियन संदिपसिंग याच गावचा. भारतीय महिला हॉकी संघाची माजी कर्णधार रितू राणी याच गावची. तिच्याच नेतृत्वाखाली तब्बल 36 वर्षानंतर भारतीय महिलांचा हॉकी संघ ऑलिम्पिकसाठी पात्र ठरला. नुकत्याच झालेल्या रिओ ऑलिम्पिकमध्ये खेळलेल्या राणी रामपाल आणि नवज्योत कौर याच गावच्या. 

भारतातलं हे एकमेव गाव आहे ज्या गावातल्या तब्बल चार हॉकी खेळाडूंना अजरुन अ‍ॅवार्डनं गौरवण्यांत आलं आहे- सुरिंदर कौर, जसजित कौर, राणी रामपाल आणि संदिपसिंग. कॉमनवेल्थ, एशियन गेम्स, ज्युनियर वर्ल्डकप, सिनियर वर्ल्डकप. अशा कितीतरी स्पर्धा इथल्या मुलींनी गाजवल्या आहेत. 

याचं मुख्य श्रेय आहे द्रोणाचार्य पुरस्कार विजेते बलदेव सिंग यांचं. अगोदर तेच इथं मुख्य प्रशिक्षक होते. या छोटय़ाशा गावाला आंतरराष्ट्रीय पातळीर्पयत नेलं ते त्यांनीच. रक्ताचं पाणी केलं त्यासाठी! त्यांच्यानंतर ही जबाबदारी नुकतीच गुरबाजसिंग यांच्यावर सोपवण्यात आली आहे.

एवढे आंतरराष्ट्रीय हॉकीपटू या छोटय़ाशा गावानं देशाला दिले.असं आहे तरी काय या  गावाच्या मातीत?

यासंदर्भात ऑलिम्पिक खेळाडू थेट राणी रामपालशीच बोलणं झालं.

ती सांगते, ‘जिद के सिवा कुछ  नाही है हमरे गावमें! आजही अनेक खेळाडूंचे वडील मजुरी करतात. आई लोकांकडे धुणीभांडी करून कसाबसा गुजारा करते. ज्याच्याकडे भरपूर पैसा आहे असा, चांगल्या खात्यापित्या घरातला एकही खेळाडू तुम्हांला इथं सापडणार नाही. आमच्या अगोदर ज्या खेळाडूंनी आंतरराष्ट्रीय पातळीवर देशाचं नाव गाजवलं, ते सारे खेळाडूही अशाच घरांतून आले आहेत. धड खायला-प्यायला नाही, घालायला कपडे नाहीत, ते महागडय़ा हॉकी स्टिक तरी कुठून आणणार? माजी प्रशिक्षक बलदेवसिंग यांनीच हॉकी स्टिक, शूज सगळ्यांना पुरवले. 

असं हे अफलातून गाव.