शेवटी जुळलाच....

मालवणी तडका

सकलो : कोनी वंदो कोनी निंदो, आमचो स्वहिताचोच धंदो, असा कोनीतरी इद्वानान म्हटलला हा. तसा आमी आमचे सगळे राग रुसवे हेवेदावे फक्त २गटारात सोडून दिले आनी येकटी नांदाचा ठरवला.
तुकलो : येकदाची मेहरबानी केल्यांनी. जनहित डोळ्यासमोर ठेवून मंत्रीपदाचे लोडणे गळ्यात घालून घेतल्यांनी. म्हाताऱ्या कोताऱ्यांसाठी तरण्याबांड वाघांनी आपल्या पदांची कुर्बानी दिल्यांनी.
सकलो : ख्ररा म्हंजे रावते देसाई काय कामाचे? असो तुमका प्रश्न पडलो आसतलो. पन तसा मनात तुमी कायच हाडू नुको.
तुकलो : आमच्या मनात खूप काय काय येता. पन तेचो काय उपयोग़? रामदास कदम म्हना व्हतो, आमी इरोधी पक्षनेते पद हिसकावून हाडू. आता तो सत्तेत गेलो म्हनान इरोधी नेतो कोन, हेचेसाठी हात आनी घड्याळाची झटापट लागतली हा.
सकलो : बरोबर हा. शेवटी जनतेच्या भल्यासाठी खंबीर आनी गंभीर इरोधी नेतो व्हयोच. धरना तुंबवनारो नुको.
तुकलो : धरना तुंबवनारो म्हंजे?
सकलो : बारामतीचो दादा.
तुकलो : ह्या येळाक सुध्दा चेष्टा सुचता?
सकलो : चेष्टा? अरे चेष्टा ह्या शब्दाची चेष्टा ह्या सगळ्या अगदी सगळ्या राजकारन्यांनी केलली हा. आता त्या चेष्टा ह्या शब्दाकच लाज वाटता.
तुकलो : तुझी प्रामानिक भावना कळली.
सकलो : नशीब, वासना कळली म्हनाक नाय.
तुकलो : भावना काय आनी वासना काय, दोनव येकच.
सकलो : आवशीचो घोव दोनव येकच.
तुकलो : चिडतकस कित्या? हेनी जुळवन कित्या घेतल्यांनी? आपल्या स्वार्थासाठी की जनतेसाठी?
सकलो : हा हा. म्हंजे तुका म्हनाचा हा, म्हस फळली, ती दुध देवक न्हय, ती आपल्या खाजीक फळली.
तुकलो : इतक्या भडक मी तुका बोलाक सांगूक नाय.
सकलो : म्हायत हा माका. अरे तुका मी न्हानपनापासून वळखय. जनतेच्या मनाचो आदर, लोकभावनेचो कदर असा म्हनान तुमी तुमची तुमडी भरतलास.
तुकलो : आसा दे रे. आपन परत परत खपली कित्या काढया?
सकलो : जेका खुर्ची गावली ते सुखावले आनी जेंका गावाक नाय ते दुखावले. म्हनान आता चुळबुळ चालू व्हतली.
तुकलो : येळ गेलो की चुळबुळ पन थांबतली. काळजी करू नुको.
सकलो : ताव खराच म्हना. आरडान आरडान घशात कोरड पडली की आपोआप आरड बंद व्हतली.
तुकलो : मरोत. आता सत्तर दिवसात ते थारावले हत. महाराष्ट्राक आता खय नेवन ठेवतत ता बघूचा आपला काम हा. आता जुळला हा. खरवस कधी गावता बघया.
- विजय पालकर