मुंबई मेरी जान

 

आयलंड सिटी या चित्रपटाची कथा या चित्रपटाची दिग्दर्शिका रुचिका ऑबेरॉयने विनयला ऐकवली होती. ही कथा ऐकताच त्याला खूप आवडली आणि या चित्रपटातील एका भूमिकेसाठी मी योग्य आहे असे त्याला वाटल्यामुळे त्याने मला ही कथा ऐकवली आणि मी या चित्रपटाचा भाग बनले. हा एकच चित्रपट असला तरी या चित्रपटात प्रेक्षकांना तीन वेगवेगळ्या कथा पाहायला मिळणार आहेत आणि या तिन्ही कथा एकमेकांपेक्षा पूर्णपणे वेगळ्या आहेत. अमृता, विनय आणि माझे चित्रीकरण संपूर्णपणे वेगळे झाले आहे. त्यामुळे चित्रपटाचे चित्रीकरण संपूर्ण होईपर्यंत आम्हाला तिघांनाही एकमेकांच्या कामाविषयी उत्सुकता होती. 

 

मी लहानाची मोठी दिल्लीत झाले. पण मुंबई हे माझ्या खूप जवळचे आहे. मुंबईत मी सगळ्यात पहिल्यांदा आले, त्यावेळी मला हे शहर अजिबातच आवडले नव्हते. पण मुंबईत राहिल्यावर मला हे शहर माझ्या जवळचे वाटू लागले. या शहराची, शहरात राहणाऱ्या लोकांची एनर्जी मी शब्दांत व्यक्त करू शकत नाही. या शहरात तुम्ही राहायला लागल्यावर या शहराची तुम्हाला इतकी सवय होते की, या शहराशिवाय तुम्ही राहूच शकत नाही.  

 

- मुंबई हे शहर सगळ्यांना आपलेसे करणारे आहे. इथे राहाणाऱ्या प्रत्येकाला काही ना काही तरी काम मिळते. आपल्या घरामध्ये काम करणारे, इस्त्रीवाला, दुधवाला यांच्याशी बोलताना त्यांच्या समस्या आपल्याला नेहमीच कळतात. पण अनेकवेळा आपण या सगळ्या गोष्टींपासून दूर राहाण्याचा प्रयत्न करतो. माझ्यामते जातीमुळे जितकी लोकांमध्ये दरी नसते. त्यापेक्षा कित्येक पटाने आर्थिक परिस्थितीमुळे लोकांमध्ये दरी निर्माण झालेली असते. ती दरी कमी करण्याचा आपण सगळ्यांनी मिळून प्रयत्न केला पाहिजे. बाहेर देशातून येणारे लोक हे अार्थिकदृष्ट्या कमकुवत असलेल्या लोकांशी अतिशय चांगले वागतात ही गोष्ट आपण त्यांच्याकडून शिकण्याची गरज आहे.

 

मला पॅरलल सिनेमामध्ये काम करायचे आहे असा मी कधीच विचार केला नव्हता. पण नॅशनल स्कूल ऑफ ड्रामामध्ये शिक्षण घेतल्यानंतर चित्रपटांकडे पाहाण्याचा माझा दृष्टिकोन बदलला. खरे तर मी चित्रपटांमध्ये काम करेन असे मला कधी वाटले नव्हते. पण एनएसडीमध्ये शिक्षण घेतल्यानंतर आपण काहीतरी चांगले करावे असा विचार मी केला. मी पहिला चित्रपट युरोपियन केला. बॉलिवुडप्रमाणे तिथल्या चित्रपटात अभिनेत्रीने सुंदर, आकर्षक दिसावे अशा गोष्टी नाहीत. त्यामुळे सौंदर्याला महत्त्व दिले पाहिजे या गोष्टीचा मी कधी विचारदेखील केला नाही. चांगली पटकथा असलेला चित्रपट करायचा ही एकच गोष्ट डोक्यात ठेवून मी चित्रपट स्वीकारते.