-सारिका पूरकर-गुजराथीहॉटेलिंग आता अंगवळणी पडलंय साऱ्यांच्याच. पण तरीही घरच्या चवीला आणि पदार्थांना पर्याय नाही हेच खरं. आज भूक लागली तर बाहेर पिझ्झा बर्गर झटपट मिळतात पण आई-आजीनं केलेल्या पोटभरीच्या खाऊला मात्र कशाचीच सर नाही. आज अनेक घरात हे पदार्थ केले जात नाहीत पण त्याच्या चवी आजही जीभेवर आहेत. मुलांनी खाऊ मागितला की दुकानातलाच खाऊ का आठवतो? आपल्या लहानपणी आपल्याला आई आजी जो खाऊ द्यायची तो आपल्या मुलांसाठीही करून बघा की. मुलांच्या भुकेचा प्रश्न सुटेल आणि महत्त्वाचं म्हणज घरी बनणारा हा पौष्टिक खाऊ मुलांचाही फेव्हरिट होइल. असं म्हणतात मुलांना सर्व प्रकारच्या चवींची ओळख करून द्यावी त्यातूनच मुलांची टेस्ट तयार होते. ‘आमच्या मुलांना काय बाहेरचंच आवडतं’असं त्यांच्या आवडीविषयी सांगण्याआधी आपण मुलांना घरचा खाऊ आवडीनं खाऊ घातलाय का? याचा विचार आधी करा. आणि नाही असं उत्तर आलं तर हा घरचा खाऊ नक्की करून बघा. तुमच्याप्रमाणेच तुमच्या मुलांचाही तो आॅलटाइम फेव्हरिट होईल हे नक्की!१) गुळपापडीगुळपापडी आठवते आणि आवडतेही पण खाऊन किती दिवस झाले ते कोणी सांगेल का? महिने की वर्ष? असो. गव्हाची कणिक, साजूक तूप आणि गुळ या अवघ्या तीन घटकांची ही करामत आहे. कोरडी गुळपापडीही असते. कणिक तूपावर भाजून त्याला गुळ चोळून ठेवायचा आंओ गार झाले की हपके मारायचे तोंडात. गुळाऐवजी साखरही घातली तरी चालते. गुळ आणि कणिक पौष्टिक असतातच. त्यापासून बनलेली गुळपापडी ही पौष्टिक तर असतेच शिवाय चविष्टही असते.
२) तुक्कडखीरतुम्हाला वाटले असेल की आता हा कोणता खिरीचा नवीन प्रकार? पण हा प्रकार गोड नाही तर तिखट खिरीचा आहे. पूर्वी काटकसरीचा संस्कार सगळ्यांवर असायचा. अन्नाची नासाडी तर खपवूनच घेतली जात नसत. त्यातूनच हा पदार्थ जन्मला असावा असं वाटतं. कारण हा पदार्थ शिळ्या पोळ्यांपासून बनतो. शिळ्या पोळ्या चाळणीत पसरवून हवेशीर ठेवल्या तर त्या कडक होतात. नंतर लसूण, कढीपत्ता, जिरे-मोहरी,हळद आणि हिंगाची खमंग फोडणी पाण्याला द्यायची. पाण्याला उकळी फुटली की त्यात कडक पोळीचे मोठे तुकडे घालायचे. गॅस बंद करुन मीठ, कोथिंबीर टाकली की झाली तुक्कडखीर तय्यार. या खिरीला पुन्हा उकळी आणायची नसते. नाहीतर पोळी मऊ होऊन लगदा होतो. पोळीचे तुकडे थोडे कडक राहायला हवे. पोळ्यांऐवजी शिळ्या पण थोड्या कडक झालेल्या पुऱ्याही चालतात. चव अगदी भन्नाट. हा देखील पोटभरीचाच पदार्थ बरं का !