इस्त्रायल आणि हमासमध्ये गेल्या काही महिन्यांपासून युद्ध सुरू आहे. या युद्धामुळे इस्रायलची अर्थव्यवस्था घसरली आहे. युद्धाच्या अकरा महिन्यांनंतर अर्थव्यवस्था ढासळली आहे, हॉटेल्स रिकामी पडून आहेत, हैफाच्या प्रसिद्ध बाजारपेठा सुनसान आहेत. वारंवार होणाऱ्या हल्ल्यांमुळे लोक क्वचितच घराबाहेर पडतात, त्यामुळे व्यापाऱ्यांचे मोठे नुकसान होत आहे. हे आर्थिक नुकसान तात्पुरते आहे आणि आम्ही लवकरच युद्ध जिंकू आणि आमची अर्थव्यवस्था रुळावर आणू, असे सांगून इस्रायलचे पंतप्रधान बेंजामिन नेतन्याहू यांनी लोकांच्या चिंता दूर करण्याचा प्रयत्न केला. पण आधी हमास, नंतर इराण आणि आता हिजबुल्लाहने केलेल्या हल्ल्यांमुळे इस्रायलमधील जनतेचा रोष सरकारवर उफाळून येऊ लागला आहे. या युद्धे आणि हल्ल्यांमुळे इस्रायलच्या छोट्या व्यावसायिकांचे सर्वाधिक नुकसान झाले आहे.
9 वर्षांनंतर पाकिस्तानला जाणार PM मोदी...? शहबाज शरीफ यांचं निमंत्रण; काय आहे भारताचा प्लॅन?
इस्रायलच्या अर्थव्यवस्थेबाबत माजी केंद्रीय मंत्री कॉर्निट फ्लग म्हणाले की, सध्या युद्धामुळे अर्थव्यवस्था अनिश्चिततेच्या काळातून जात आहे. हा लढा किती काळ चालेल आणि किती आघाड्यांवर लढावे लागणार हे अद्याप कळलेले नाही. अर्थव्यवस्था रुळावर आणण्याचा एकच मार्ग आहे आणि तो म्हणजे युद्धबंदी पण ते कधी होईल हे कोणालाच माहीत नाही.
मिळालेल्या माहितीनुसार, गाझामधील लढाई आणि लेबनॉनमधील हिजबुल्लाह अतिरेक्यांच्या दररोजच्या नवीन हल्ल्यांमुळे इस्रायलमध्ये मोठ्या प्रमाणावर निर्गमन झाले आहे. लोकांनी आपली उपजीविका सोडून सुरक्षित स्थळी स्थलांतर केले, त्यामुळे लाखो लोक बेघर झाले आणि मोठ्या प्रमाणात नुकसान झाले. युद्धांमुळे अर्थव्यवस्थेची घसरण इस्रायलसाठी नवीन नसली तरी अशा परिस्थितीचा सामना यापूर्वीही केला आहे.
इराणमध्ये हमासच्या नेत्याच्या हत्येनंतर जगभरातील इस्लामिक देशांनी इस्रायलविरोधात कठोर भूमिका घेतली. इराणने इस्रायलकडून बदला घेण्याची शपथ घेतली असताना हिजबुल्ला ही दहशतवादी संघटनाही इस्रायलवर सातत्याने हल्ले करत आहे. या सर्वांमुळे, प्रसिद्ध हवाई संरक्षण प्रणाली असूनही, इस्रायलमध्ये सर्वत्र बॉम्बस्फोट होण्याचा धोका कायम आहे. युद्धाच्या सुरुवातीपासून, इस्रायलमध्ये पर्यटकांची संख्या मोठ्या प्रमाणात कमी झाली आहे.
"युद्ध लवकरात लवकर संपवायचे आहे, गेल्या सात महिन्यांपासून आम्ही वाचवलेल्या पैशातून माझे संपूर्ण कुटुंब जगत आहे. अनेक महिन्यांपासून आम्हाला कोणतेही काम मिळालेले नाही. जर हे युद्ध वर्षअखेरीस संपले नाही तर आपण अन्न कसे खाणार हे कळणार नाही. आणखी एका दुकानदाराने सांगितले की, येथील परिस्थिती कोविड युगापेक्षाही वाईट आहे, आम्ही आमच्या उदरनिर्वाहासाठी सतत संघर्ष करत आहोत. अन्न आणि पाण्याचा एकमेव स्त्रोत म्हणजे सरकारी मदत, जी युद्ध सुरू झाल्यापासून निम्म्यावर आली आहे, असंही एका व्यावसायिकाने एका वृ्त्तसंस्थेला सांगितेले.