-योगिता तोडकर
ज्योतीची आई माझ्याकडे आली होती. तिच्यातलं आईपण भलतंच अस्वस्थ झालं होतं. ज्योती नववीत मध्ये शिकत होती. तिची आई म्हणाली, 2-3 वर्ष झाली असतील हिच्या अवतीभोवती मुलांचा वावर वाढला आहे. बॉयफ्रेण्डही असावा असं मला वाटतं. काळजी वाटते हो. हिचा स्वभाव खूपच सरळ, कोणी फसवेल तर याचं दडपण येतं. खूपदा समजावलं पण हे चक्र काही थांबायला तयार नाहीये. आम्ही तिला रागावलो, चिडलो, बोललो खूप. पण कोडगी तर होत चाललीये ती? आईवडील म्हणून आम्ही काय करायला हवं. मी त्यांना म्हटलं ज्योतीला पाठवा माझ्याकडे मला तिच्याशी बोलायला आवडेल. ज्योती माझ्याकडे आली. एकदम निष्पाप चेहरा. गुटगुटीत. पण थोडी घाबरट. मला तिच्याशी बोलताना जाणवलं कि ती स्वतर्च्या आईलाच स्वतर्ची स्पर्धक मनात होती. माझी आई एकदम स्लिम ट्रिम आहे. कशी छान दिसते ती . हवे तसे कपडे तिला घालता येतात. माझ्या खूप मैत्रिणी पण ज्या स्वतर्ला मेंटेन करतात, त्या त्यांना हवं तसं राहतात. त्यांच्या मागे मुलं लागतात. त्यांना बॉय फ्रेंड असतात. मी बारीक व्हावं म्हणून आई माझ्याकडून व्यायाम, डाएट सगळं करून घेते. मीपण सगळं करते. कारण मलाही आईसारखं, मैत्रिणींसारखं सुंदर दिसायचंय. पण एवढं करून मी बारीक होतच नाहीये. त्यात माझ्या काही मित्नां बद्दल कळल्यावर आई आणि बाबा दोघेही मला रागावले. आणि मग जे मला मिळत नाहीये ते मिळवावंच अस वाटायला लागलं. इतरांसारखं माझ्याही आयुष्यात घडू शकत यामुळे मी खुश झाले. आई दादाला रागवत नाही त्याच्या मैत्रीणींबद्दल. पण मला रागवते. मग मला तिचा कधीकधी राग येतो. तिच्याशी सगळं बोलावसं वाटत नाही. खरंतर मुलांचं हे वय गृहीत धरता त्यांच्या मित्न मैत्रिणी आणि त्यांचं वागणं याचा प्रभाव निश्चित जास्त असतो. पण आपली मुलगी थोडी जाड असली म्हणून आईने तिला किती टोमणे मारावे? जेरीस आणावं? आपल्या कपड्यांचा आपल्या मुलीला हेवा वाटेल असा पेहराव आईने करावा का? उलट मुलांना त्यांच्यामध्ये कोणत्या चांगल्या गोष्टी आहेत याची ओळख करून द्यायला हवी, स्वतर्वर प्रेम करायला शिकवायला हवं. म्हणजे त्यांच्या वागण्याचा नेमकेपणा त्यांच्या लक्षात येतो. ज्योतीची आईने पुढील काही गोष्टी केल्या असत्या तर, ती हे सगळं सहजपणे हाताळू शकली असती. 1) सगळ्यात पहिली गोष्ट मुलीचा हार्मोनल बॅलन्स चेक करून घेणं. मुलगी त्यामुळे जाड होत नाहीये ना यासाठी डॉक्टरांची मदत घ्यायला पाहिजे.
2) आपली मुलगी बारीक होणं गरजेचं आहे कि ती निरोगी आणि सुदृढ असणं हे लक्षात घेणं व हेच आपल्या मुलीला समजावून सांगणं.
3) मुलगा असो व मुलगी दोघांनाही एकत्न बसवून मैत्नीचं नातं कसं निर्माण करावं, ते कसं जपावं हे समजावून सांगावं. त्याचप्रमाणे आपले मित्र मैत्रिणी करतात, ती प्रत्येक गोष्ट बरोबरच असेल असं नाही. 4) मुलांना रंगे हात पकडल्याने, आपण त्यांच्यात आणि आपल्यात एक प्रकारचं अंतरच निर्माण करतो. नात्यातला विश्वास गमावतो. ‘उद्याचे तुमचे आयुष्याचे जीवन साथीदार निवडण्याचे पूर्ण स्वातंत्र्य आम्ही तुम्हाला देऊ. त्यासाठी साथ पण देऊ. पण आपली आवड कशी ओळखावी’ याबद्दल त्यांच्याशी बोलावं.
लेखिका समूपदेशक आहेत.
लेखिका समूपदेशक आहेत.