चित्रा टॉकीजने अनेक सुपरहिट चित्रपट बार्शीकरांना दाखविले. १९४३ साली प्रदर्शित झालेला रामराज्य चित्रामधला पहिला चित्रपट. प्रारंभीच्या काळात चित्रपटगृहात प्रदर्शित होणाऱ्या मूकपटांच्या पार्श्व संगीतामध्ये अस्सलपणा होता. सनई, हात पेटी, तबला वाद्य घेऊन वादक पडद्यामागे बसायचे. संपूर्ण चित्रपटाची मदार त्यांच्यावर असायची.
१९९२ साली भोगावती साखर कारखान्याचे माजी चेअरमन अर्जुनराव बारबोले यांनी हे थिएटर करंदीकर यांच्याकडून विकत घेतले. त्यांचे पुत्र विश्वासराव बारबोले यांनी या क्षेत्रातील कोणताही अनुभव नसताना अतिशय जिद्दीने हे चित्रपटगृह चालवले. त्यांनी चित्रपटगृह अंतर्गत विविध सुधारणा घडवून आणल्या, परिसराचे सुशोभीकरण केले. सुरुवातीपासूनची रोलवर चित्रपट दाखवण्याची पद्धत बंद केली. २००६ साली यूएफओ डिजिटल हे तंत्रज्ञान आणले.
अनेक आठवडे चालायचे चित्रपट...
या चित्रपटगृहात १९८० सालापासून व्यवस्थापक म्हणून काम करणारे प्रकाश माने यांनी चित्राचा सुवर्णकाळ पाहिला आहे. बार्शीतील प्रेक्षक हे खरंच चित्रपट वेडे आहेत, असे त्यांचे म्हणणे आहे. येथील चित्रपट रसिकांमध्ये महिलांचे प्रमाणही जास्त होते. १९८८ साली अशी ही बनवाबनवी हा मराठी चित्रपट १५ आठवडे चालला. त्यानंतर १९८९ साली मैने प्यार किया हिंदी चित्रपट १६ आठवडे चालला. त्यानंतर राष्ट्रप्रेम संकल्पनेवर आधारित गदर आणि इंडियन हे चित्रपट हाऊसफुल्ल झाले.
शादी मे जरुर आना ठरला शेवटचा चित्रपट
२०१७ मध्ये शादी मे जरूर आना या चित्रपटानंतर हे चित्रा टॉकीज बंद झाले. थिएटर बंद करण्याची कारणे सांगताना बारबोले म्हणाले, इंटरनेटवर चित्रपट पाहण्याचे फॅड वाढले, घरांमध्ये चॅनलवर चित्रपट पाहण्याची सवय प्रेक्षकांना झाली. मालिकांची संख्या वाढली. घरात बसूनच वेगवेगळे नवीन चित्रपट पाहायला मिळतात म्हटल्यावर थिएटरला कशाला जायचे अशी प्रेक्षकांची मनस्थिती झाली. यामुळे प्रेक्षक चित्रपटापासून दुरावले. शेवटी नाईलाजाने अगदी हतबल होऊन थिएटर बंद करावे लागले; मात्र जुन्या कर्मचाऱ्यांना वेगवेगळ्या उद्योगात सामावून घेतल्याचे त्यांनी आवर्जून सांगितले.