बार्शी व परिसरातील मराठी चित्रपटशौकिनांची सांस्कृतिक भूक भागविण्याचे काम लता चित्रमंदिरने केले. या चित्रमंदिराची स्थापना २५ जानेवारी १९५२ साली किसनसिंह चौहान यांनी केली. त्यांनी धान्य गोदामालाच थिएटरचे रूप देऊन आकर्षक बनविले. प्रेक्षकांची मने कशी जिंकायची याचे बाळकडू त्यांनी पुत्र मदनमोहन यांना दिले. मदनमोहन यांनी १९७४ ला या थिएटरची पूर्ण धुरा सांभाळण्यास सुरुवात केली. १९५२ साली प्रदर्शित झालेल्या अमर भूपाळी या हिंदी चित्रपटापासून सुरू होऊन २००९ साली ‘दिल्ली-६’ या चित्रपटाने सांगता झालेल्या लता टॉकीजचा मनोरंजन सृष्टीतील प्रवास अत्यंत रंगतदार आहे.
लता टॉकीजने मराठमोळेपण जपले आहे. मराठी प्रेक्षकांनी जसे कॉमेडीवर प्रेम केले तसेच ‘पिंजरा’तील मास्तरांच्या ट्रॅजेडीवरही प्रेम केले. तसेच दादा कोंडके या अष्टपैलू कलाकाराचीही मराठी रसिकांवर जबरदस्त मोहिनी होती. बार्शीकर याला अपवाद नव्हते, असे मदनमोहन चौहान सांगतात.
चित्रपट व्यवसायातील सर्व नवे बदल स्वीकारले. काळानुरूप सुधारणा केल्या. १९५२ ला सुपर सिंपलेक्स मेड इन यूएसए या सिंगल मशीनवर चित्रपट दाखवले जात होते. त्यानंतर १९७५ ला डबल मशीन आली व ती २००९ पर्यंत कायम राहिली. याबाबतची आठवण सांगताना चौहान म्हणतात, चित्रपट सुरू असताना वीजपुरवठा खंडित व्हायचा. तेव्हा जनरेटरची सोय नव्हती. त्यामुळे उर्वरित चित्रपट पाहण्यासाठी प्रेक्षकांना विशेष खुणेच्या चिठ्ठ्या देऊन पुन्हा दुसऱ्या दिवशी आमंत्रित केले जायचे.
पाऊण एकर जागेत लाकडी बाकड्यापासून सुरू झालेल्या या टॉकीजची आसन क्षमता १९७४ साली ३०० प्रेक्षक इतकी होती. २००९ पर्यंत ही आसन क्षमता ४६० पर्यंत विस्तारली.
दादा कोंडके, उषा चव्हाण यांची भेट लक्षणीय ठरली
लता टॉकीजला अनेक मान्यवरांनी भेटी दिल्या. मराठी चित्रपटांचा महामेरू असलेले दादा कोंडके आणि लावण्यवती उषा चव्हाण ही जोडी तेव्हा फॉर्मात होती. त्या काळात या जोडगोळीने अनेकदा थिएटरला भेटी दिल्या. त्यांच्या भेटी लक्षणीय ठरल्या. दिग्दर्शक कमलाकर तोरणे, अभिनेत्री जयश्री गडकर, निशिगंधा वाड, आधुनिक वाल्मीकी म्हणून ओळखले जाणारे ग. दि. माडगूळकर, ज्येष्ठ दिग्दर्शक जब्बार पटेल, महेश कोठारे, रामदास फुटाणे, अभिनेते निळू फुले, डॉ. श्रीराम लागू यांनीही लता चित्रमंदिराला भेटी दिलेल्या आहेत.